PronkjeWailPad dag 2

Dag 2 

Van Bedum naar Uithuizen.

28 augustus 2018

Dit is mijn blog over het 250 kilometer lange Pronkjewailpad in Groningen. De noordroute.
Na een goede avond en nacht bij een gezellig gastgezin in Bedum, wacht ik de volgende morgen bij de brug op mijn wandelmaatje. Ik heb haar leren kennen via wandelmaatjes Noord Nederland en we lopen af en toe een dag samen. Zij is thuis gaan slapen. Om half 10 vertrekken we.
Met de gps aan en op de andere smartphone de pronkjuwelen lukt het ons om alle stempelplekken te vinden.

Wat een mooie route! Via Westerwijtwerd (Wietwerd in het Gronings) , met in de bocht heel laag gelegen een gezellig huiskamercafé, naar Middelstum.

Bij de Ewsum Borg ontmoeten we een vriendelijke man, die met zijn kat wandelt. De kat volgt hem waar hij gaat. Hier schuilen we even voor een bui onder de luifels van de marktkramen. Morgen zal hier een streekproductenmarkt gehouden worden. Bij herberg in de Valk nemen we koffie en krijgen we een stempel en een aardigheidje.

De volgende stop vlakbij is de prachtige Hippolytuskerk in laatgotische stijl met 16-eeuwse muurschilderingen. Dan lopen we door naar Toornwerd waar we bij de toren en de graven ons brood opeten.
Bij het dorpshuis in Kantens moeten we in app even zoeken naar de code van het slot om het stempeltje te bemachtigen. We vragen ons af of deze beveiliging in zo’n mooi dorp niet wat overdreven is……Kantens ligt op een wierde, een terp en in het dorp is nog een ossengang, een weg om de wierde.
We komen bij molen de grote Geert, prachtig gelegen aan het Boterdiep en we vinden de stempel in het originele stookhok.

Via een mooi achterom paadje en een lang stuk weg komen we bij misschien wel het kleinste huisje van Groningen, ingericht zoals het in 1935 geweest zou kunnen zijn.

De Kloosterkerk in Rottum ligt aan een doodlopend straatje. We stempelen en pauzeren even, want we hebben al heel wat kilometers in de benen. De route gaat even terug en op het kruispunt lopen we 2 keer verkeerd voor we het wandelpaadje tussen de bomen ontdekken.
Als we bij de wierde Elswerd bij het Schoeldje (schuilhut) aankomen betrekt de lucht.
We gaan door naar Doodstil, deze plaatsnaam is uitgekozen tot de mooiste van Nederland in 2005.

En Zandeweer, waar we in een vogelhuisje aan de boom tegenover het dorpshuis de stempel moeten vinden. Nou ja vinden….de stempel is op onverklaarbare wijze verdwenen. Waren we toch te snel over ons oordeel over ‘veilig Groningen”. We maken een selfie bij de boom en ontdekken later dat we dit in de app hadden kunnen doen. We hopen dat dit ook geldig is. Wij hebben er plezier aan beleefd, want het moest 3x over voor we er beiden opstonden.

Het laatste stuk is een ommetje naar Uithuizen. De lucht betrekt en de zon schijnt. We zien hele regenbogen. En…. m’n wandelmaatje raakt wat in paniek als er ook gerommel in de lucht te horen is. We besluiten te schuilen in de schuur bij de eerste boerderij. Even vragen of dat ‘mag’. De eigenaar vindt het ‘niet goed’ zegt hij en we worden in de keuken genodigd, krijgen een lekker glas vlierbessensiroop. Zijn vrouw schuift aan en zo hebben we een gezellig kwartiertje. Met de belofte om niemand te vertellen hoe mooi en rustig ze daar wonen gaan we verder.

De lucht is helemaal schoongewaaid en we stappen het laatste stukje naar Menkemaborg. Daar halen we ons 12e stempel van deze dag.

En….. ik ontdek dat zolang ik internet aan heb staan, de app het goed blijft doen. ‘s Avonds zie ik dat we 31.9 km gelopen hebben. Wel iets meer dan de 25 kilometer die aangegeven staat in de beschrijving.
Ik neem afscheid van m’n wandelmaatje, zij pakt de trein naar huis en ik koop nieuwe zooltjes, omdat ik pijnlijke voeten heb en ga op zoek naar mijn overnachtingsadres van vrienden op de fiets.