zondag 9 september 2018

PronkjeWailPad dag 3


Dag 3 29 augustus 2018

Van Uithuizen naar Warffum.

Dit is mijn blog over het 250 kilometer lange Pronkjewailpad in Groningen. De noordroute.

Na fijne gesprekken in het gastgezin van vrienden op de fiets, zij zijn pelgrims naar Santiago de Compostella, een goede nacht en een heerlijk ontbijt ga ik alleen verder naar Warffum. De route is 18 km, volgens de Pronkjewailsite. Net een mooie afstand, na de lange route van gisteren.
M’n rechtervoet doet pijn bij iedere stap, alsof er een grote splinter in de hak zit. Mijn gastvrouw geeft me een stukje Fixodent mee.
De eerste stempel haal ik bij de Jacobus de Meerdere kerk, het startpunt voor pelgrims, die de tocht naar Santiago willen maken. Hier een leuke verrassing in het kastje bij de kerk. Al  twijfel ik wel even over het ‘gewicht’ dat ik dan de hele dag mee moet dragen. Maar…het valt mee. Voor de kerk staat een grote Jacobsschelp. 
En…de paraplu kan open voor de eerste bui.
Een lange weg naar Usquert. Daar liggen de stempelposten wat verspreid door het dorp, ik loop onlogisch, denk ik, maar ik heb ze allemaal gevonden. Helaas is  de Snuisterij pas in de middag open en is het visrestaurant nog dicht, er ligt ook geen stempel. Ik maak een selfie. Het Raadhuis is opvallend. Door de welvaart, veroorzaakt door gestegen landbouwprijzen, in dit deel van het Hoogeland, was het mogelijk rond 1930 een raadhuis te bouwen naar een ontwerp van Berlage.

Op de kaart heb ik gezien dat het pad naar Noordpolderzijl lang en recht is. Heerlijk om te genieten van de weidsheid en prachtige luchten. Rondom niets dan wolken, land en her en der verspreid een boerderij. Zeker een uur lopen, waarin ik ga zingen en alleen een auto en een zingende skater mij passeren. Genietend van het rechte pad, met alles wat zijn eigen weg gaat om mijn heen, voel ik de pijn in mijn voet. Ik besluit me te concentreren op de andere voet en ga in een vast ritme te lopen: 1,2,3,4.

 ’t Zielhoes ( sluishuis)  is een huiskamercafé en rustpunt met een stempel en ik bestel een lekkere kom mosterdsoep. Wat een prachtige plek aan de Waddenzee, waar ook trekkenhutten te huur zijn. Een oma en kleinzoon zitten genoeglijk naast me en leren me het Groningse woord: gleerbred. Als ik weer verder wil, krijg ik de tip om bij onweer languit op de waddendijk te gaan liggen. Ik zeg dat ik het zal onthouden. De zon schijnt nog.


Lopend op de waddendijk stapelen de donkere wolken zich en met de flinke tegenwind komt de bui  snel dichterbij. De talrijke schapen maken zich niet druk, dus ik volg hun voorbeeld. Ik maak een paar foto’s, trek de regenhoes over m’n rugzak en pak de paraplu. Na een stevige bui, zonder onweer, kan ik de paraplu wel dumpen, een paar baleinen zijn stukgewaaid. Ik ben nat, maar niet doorweekt en de schapen vonden het gewapper wel bezienswaardig.

Na de dijk komen een paar rechte stukken. Eén keer schuil ik nog, onder een kapschuur en eet een broodje. Daarna blijft het droog tot in Warffum. Ik zoek het Openluchtmuseum en krijg een stempel. Het museum toont een wierdendorp in zijn oorspronkelijke omgeving, omringd door akkers en met oude kerkpaden tussen de huizen, werkplaatsen en winkelpanden.
Het spijslokaal blijkt daarachter te liggen, maar staat niet zo goed aangegeven, waardoor ik verkeerd loop en ook de B&B Stee en Stoetje mis. Op de app is dit niet duidelijk te zien, omdat de pronkjuwelen en het station over elkaar afgebeeld worden. Het zijn prachtige oude straatjes in Warffum, op de wierde. Opeens zie ik de B &B toch, maar ik ben aan de verkeerde kant van het huis. Een vriendelijke vrouw helpt me aan het goed beveiligde stempeltje.

Mijn voet doet pijn en ik besluit niet langer rond te kijken en naar het station te gaan. Ik heb dan 24.5 km gelopen.
Later ontdek ik via internet hoe leuk het openluchtmuseum en de bijgebouwen zijn. Gelukkig start of eindig ik nog een keer in Warffum, dan zal ik daar nog een keer aandacht aan schenken.
Met het kleine treintje ga ik naar Groningen, verder met de bus. Thuis blijkt dat ik een grote blaar onder mijn voet heb, die eerst aandacht nodig heeft voor ik verder kan met mooie tocht.
De volgende dag loop ik als een pinguïn.



Geen opmerkingen: