woensdag 12 september 2018

PronkjewailPad dag 5

Dag 5 7 september 2018.

Van Kolham naar Schildwolde.


Dit is mijn blog over het 250 kilometer lange Pronkjewailpad in Groningen. De noordroute.


De eendaagse wandeling van Kolham naar Groningen vorige week is me goed bevallen. De blaar leverde geen problemen op. Ook het alleen lopen ervaar ik als plezierig. Soms moet ik wel iets meer m’n best doen om door te zetten, maar er staat tegenover dat ik mijn eigen ritme aan kan houden. Nu ga ik 2 dagen lopen: van Kolham naar Delfzijl.
Mijn auto mag ik die dagen op het terrein bij Ecomotion stallen, wat heel fijn en vertrouwd is.
De dag begint met donkere wolken, ik loop het eerste stuk naar het bos meteen achter het erf.


 Ik heb deze dag niet zo’n lange route, dus ik kan rustig aan doen. De eerste 1 ½ uur spettert het. Na een poosje trek ik de poncho aan. Dan blijkt het lastiger werken met de app, ik wil niet dat mijn smartphone nat wordt. In een plastic zakje kan ik het scherm nauwelijks lezen, dus steeds even onder de poncho voor de richting.


De hele tijd kom ik niemand tegen.Toch loop ik een keer verkeerd en opeens blaft een hond naast me. Hij ziet er goed verzorgd uit, maar nergens is een baas te bekennen. Als ik terugloop naar het pad, roept een vrouw tussen de bomen dat ze daar appels aan het plukken is. De hond hoort bij haar.

Ik loop de route nu tegengesteld aan de meeste pronkjewailwandelaars en kom 3 en later 2 vrouwen tegen met route in de hand. Allemaal genietend, ondanks de druppels. Het is dus best wel leuk om 'tegen de keer in' te lopen.
Een mooi pad met springbalsemien aan beide zijden volgt, het geurt heerlijk naar appeltjes.



Het volgende dorpje is Woudbloem, daar ga ik op zoek naar café ’t Hemeltje. Lekker, ik ben wel toe aan koffie. Het blijkt een vrijstaand woonhuis te zijn, waar ik moet aanbellen om een stempel te krijgen. De eigenaar verwijst me naar een tuinhuisje en vraagt of ik koffie wil. Een genoeglijk half uurtje volgt, waarin hij het Gronings volkslied voor me speelt en vertelt over de streek. Vroeger was in Woudbloem een café met deze naam, en eigenlijk vond iedereen het jammer dat het weg was. Een creatieve oplossing bedacht deze man, zijn eigen café 't Hemeltje. Hij voegt iets toe aan deze wandeling en heeft er zelf veel plezier in.



Woudbloem ligt aan de Scharmer Ae.. Ten oosten van het gehucht stroomt de Slochter Ae. Beide riviertjes vormen restanten van de Fivel. Een prachtig stukje natuur. Het gebied waar Woudbloem ligt was tot aan het einde van de negentiende eeuw een ruig, ontoegankelijk deel van de provincie.


De volgende stempelposten kan ik vinden in ’t Roegwold. een gebied met oude natuur én steeds meer nieuwe natuur. Landbouwgronden tussen de al bestaande natuurgebieden worden hier heringericht.
Ik wordt richting een steiger gestuurd en twijfel of het de bedoeling is dat ik die betreed. Toch kan het niet anders.


Dit Knuppelpad is een best wel smal houten vlonder van 750 meter lang dwars door het moeras van ‘t Roegwold.


Zo'n 6.000 jaar geleden was hier nog bos, nu vind je hier een moeras, dat zich razendsnel ontwikkelt. De boomstronken steken hier en daar boven het water uit. Het waait nogal en het water golft onder me en ik focus me op een punt in de verte. Halverwege is een bankje en daar blijkt ook de stempel te liggen! Wat een prachtige plek.


Dan heb ik mijn route voor vandaag gedaan, maar het is nog vroeg en de zon schijnt. Ik loop door naar rustpunt Wildemansheerd. En verwen mezelf in de stille tuin met een kopje thee. En kleine verrassing mag ik als pronkjewail meenemen. Later op de avond zie ik dat in het tasje toastjes zitten, die ik had mogen besmeren met jam uit de ijskast…! Jammer, te laat....


Dan ga ik op zoek naar mijn overnachtingadres in Schildwolde, nog zo’n 3.5 km verderop. Dit is een stukje van de route af, maar dat vind ik geen probleem. Als ik aanbel kijkt de eigenaar vreemd op. Hij was helemaal vergeten dat iemand zou komen overnachten en hij dacht dat ik een collectante was. Ik heb hem uit de droom geholpen en mocht blijven slapen.

2 opmerkingen:

Unknown zei

Hallo Elly. Ik heb weer met genoegen jouw reisbeeld gelezen. Verwonderd hoe je je hebt ingeleeft in de omgeving waar je loopt. Gelukkig dat je géén collectanten was. Anders had ik jouw blog waarschijnlijk nooit gelezen. Groet Harry. ps Gaan het PronkjewailPad nu zeker lopen!

Reisbeeld zei

Ha Harry, fijn dat ik bij jullie mocht overnachten, het was gezellig! En...zeker doen, prachtige route.